Camping de Somerense Vennen
Aangename weersomstandigheden, een lekker temperatuurtje, geen wind en vandaag eens geen volle bak zon op de muzikanten en de papieren, dus bij uitstek een prima gelegenheid om in de buitenlucht een concertje te blazen.
We waren in vrijetijdstenue te gast bij de mooie camping “De Somerense Vennen”, prachtig gelegen in de bossen bij Lierop. We hadden net allemaal vier weken muziekvakantie achter de rug, dus we waren blij dat we elkaar weer eens zagen en konden omhelzen. Het terras zat vol met campinggasten en ook fietsende passanten hadden een deel van de stoelen bezet.
Ondanks de vakantie dacht onze muziekcommissie dat we wel 16 muziekstukken zouden kunnen toeteren. Een vorsend rondkijkende dirigent polste voor aanvang van het concert de embouchure van iedereen, zelfs van de slagwerkers, alsof hij kon liplezen en sloeg vervolgens af voor het eerste nummer…
Het viel allemaal heel erg mee, de verschillende nummers werden allemaal prima gespeeld; het ontlokte de dirigent zelfs de uitspraak “het gaat zelfs beter als mét een repetitie…” .
Alleen “The Sound of Silence” werd meer een “Sound of brass” omdat het sommigen niet lukt de achtste rusten van de kwartrusten te onderscheiden, maar daar wordt vanaf de eerstvolgende vergadering van de muziekcommissie aan gewerkt: nummer eruit, ander arrangement of rusten gelijktrekken… (denk ik?)
We hebben een fijne middag gehad en daarbij goed kunnen oefenen voor aanstaande zondag want dan gaan we bij Wouter Martens een serenade brengen. Omdat het dan om een officiële receptie gaat komen we nu niet in vrijetijdstenue maar in uniform waarbij de foulard en andere rode attributen niet mogen ontbreken. En omdat het ook dan lekker warm weer zal zijn hoeft niemand zijn panty aan, aldus onze voorzitter…
Tot zondag.