En dan heb je pauze tijdens de repetitie, komt er onverwacht bezoek binnen: Sinterklaas met een luisterpiet en gitaarpiet… Die Goedheiligman kent toch ook geen gêne hè, binnen zonder kloppen, thee met een rietje bestellen en vervolgens een aantal orkestleden bij zich roepen. Niet om ze de les te lezen, trouwens zakkenpiet was er niet bij, maar kennelijk hebben we alleen maar “zoete muzikanten” in ons orkest.

Guus moest komen om de staf vast te houden, kennelijk omdat hij gewend was met een imitatiedirigeerstokje om te gaan, Elly moest komen vertellen over haar verblijf in Spanje en moest dan ook een liedje zingen en ook Johan moest verklaren wat hij altijd in Spanje deed en beloven dat hij met de Sint een borreltje zou drinken als ze elkaar daar tegenkwamen; zal wel ranja met een rietje worden want met zo’n snor en baard is het verrekte moeilijk drinken (ervaring….)

Ook Hans en Ria moesten opdraven vanwege hun zeer prijzenswaardige computergestuurde papieren muziekstukken, Jos omdat hij de hoorngroep was komen versterken, een goede zet vond de Sint, en vervolgens moest iedereen de polonaise lopen omdat muziekpiet dat zo nodig vond… Afijn, de meesten liepen dan ook mee.

Maar ja, de Goedheiligman was nog niet klaar want Roger moest komen en je snapt niet hoe de Sint wist dat Roger in december van dit jaar al 12,5 jaar onze dirigent is! Een mijlpijl waarvoor hij een heuse onderscheiding ontving.

Hans en Agnes waren de volgende genodigden voor hun altijd aanwezige inzet voor koffie en thee en toen was het de beurt aan de fluiten… Arm in arm zongen zij uit volle borst het zo bekende “la-la-lalala-lala-laaaa…” waarna Sint het wel genoeg vond; hij had het nogal druk zei hij dus moesten ze verder.

Sint kwam gelukkig nog even naar ons orkest luisteren maar toen moest hij toch echt weg. “Naar de Jumbo in Zummere” zei hij, want hij moest nog snoepzakken gaan bestellen…