Eegelshoeve1

Hieperdepiep hoera in Eegelshoeve!

We begonnen onze “Eegelshoeve-repetitie” met een “Lang zullen ze leven” en dat was niet bedoeld voor de bewoners van het verzorgingstehuis. Niet dat die niet lang mogen blijven leven maar wij hadden twee jarigen in het orkest en die moet je dan toch even op gepaste wijze in het zonnetje zetten, nietwaar?
De muziekcommissie had weer een leuk programma in elkaar geknutseld en onze lady speaker had zich weer uitgebreid voorbereid om onze toehoorders uit te kunnen leggen wat we allemaal gingen spelen, onder de bezielende leiding van “onze Roger Cobben, waarvan we zoveel houden en die we niet kunnen missen…” aldus onze zegsvrouw! Roger kleurde om hetgeen hij hoorde en Wil om hetgeen ze er zomaar uitgeflapt had! Haha, het was leuk en daarom hebben we het hier maar vastgelegd in de website, voor de historici uit 2050 en later.
Eegelshoeve1We hebben een leuk programma gespeeld met voor de oudjes in het huis zeer herkenbare muziek uit vroegere tijden. Niet dat we Corrie Brokken of Mieke Telkamp uit de kast hebben gehaald, laat staan de Selvera’s met twee reebruine ogen, maar we speelden wel herkenbare marsen van Sousa of walsjes van Strauss waarmee André Rieu zo beroemd is geworden. Ook het Mexico Life en Wien bleibt Wien liet de mensen aardig op hun stoelen op en neer schuiven. En dan zie je dat dit soort muziek zeker nog herkend wordt door de mensen met dementie en dat ze er blij van worden. We kregen dan ook al direct een uitnodiging voor volgende week, nou vooruit voor “zo vlug mogelijk weer terugkomen”.
Ik kwam er ook nog een bekende tegen. Hij zei: “schitterende muziek hebben jullie gespeeld; dat kon ik goed horen want ik heb een nieuwe gehoorapparaat en nou hoor ik alles weer!”. Ik zeg: “mooi toch, en wat heeft dat ding gekost?” “Half twaalf”, antwoordde hij….
Na een uurtje was de pret voorbij en mochten we allemaal naar het terras voor een heerlijke kop koffie met cake. En met de koffie en de cake in de hand doken we allemaal snel onder de parasols want het zonnetje was er niet alleen voor de jarigen…