Winters Eegelshoeve

Vanmorgen hadden we een miniconcertje in Eegelshoeve voor de bewoners aldaar. Bijna iedereen kwam met de auto naar deze veredelde repetitie want het was ijzig koud, nog ruim vijf graden onder nul! Eegelshoeve2018Nadat we ons geïnstalleerd hadden in de heerlijk warme foyer annex eetzaal kon onze grieperige dirigent (ik bedoel dus echt de griep!) Roger Cobben, afslaan voor het eerste nummer “Wien bleibt Wien”. En dat betekende dat alle gezapig in hun stoelen en zetels gepositioneerde oudjes en begeleiders in één keer rechtop zaten en dat hun aandacht was getrokken… Haha, altijd wel leuk als je dan ook onmiddellijk kunt vaststellen dat de handjes beginnen te bewegen, de voetjes van de grond komen en er uiteindelijk vrolijk kijkend wordt meegedeind op de verschillende melodieën die we speelden; veelal melodieën die de meeste mensen zich wel herinneren uit de “oudheid” en waarop we ons repertoire ook hebben afgestemd.

Toch was dit ook een unieke gelegenheid om ons studienummer “New York Ouverture” eens uit te proberen. Kijk, ons publiek zou niet al te kritisch zijn en voor ons was het minder spannend in deze ambiance, nietwaar? En het is inderdaad gelukt om na een gelijke start ook allemaal gelijk te eindigen! Zo hier en daar dienen nog wel wat bijstellingen en updates te worden doorgevoerd maar het was geruststellend om vast te stellen dat de enkelingen die hier en daar een halve maat voorsprong hadden, snel reageerden en weer netjes in het peleton mee naar het einde toeterden!! Dat betekent dat ook de groepsrepetities hun nut hebben gehad.

Afijn, na een vijf kwartier durend optreden hebben we afgesloten met onze “Jubileum Medley” en lieten we onze toehoorders enigszins ontdaan achter: “wà ist toch vlug vurbè, zeg…!”.
(bijgaande foto is van Marinus Michiels).