Kringconcert in de Ruchte

Vandaag deel drie van de “uitwisselingsconcerten met staartje” met Seniorenharmonie Helmond  o.l.v. Marion van Eijk en Vlamo Antwerpen o.l.v. Nico Neyens. Onze eerste ontmoeting was in april 2017 in Helmond, in april 2018 waren we te gast in Lille (B) en nu, 17 april 2019, waren wij dus gastheer/-vrouw in de Ruchte.
Nadat onze voorzitter een volle zaal en dito gevuld balkon welkom had geheten, nam onze lady speaker de presentatie over (“hebben jullie d’r zin in…?) en kondigde andermaal met veel bravoure onze maestro Roger Cobben aan…
We zijn gestart met een mooie ballade, Cantabile for Winds en hebben verder een zeer gevarieerd programma gespeeld, met muziek van Ennio Morricone, een medley van evergreens van Frank Sinatra, bekende Mexicaanse nummers en een “door de lente veroorzaakte liefde” Concerto d’Amore die het bloed sneller doet stromen, aldus onze lady speaker, maar er zat ook voldoende tempo op, dus dat bloed dat wilde wel…

Maar over dat “staartje” gesproken: we speelden ook Tumaco, een nummer dat vorig jaar door Vlamo werd gespeeld en dat we zo mooi vonden dat we het hebben geruild tegen The Rose… En na afloop hoorden we dat Vlamo onze uitvoering prima vond, waarvan akte!
Onze afsluiter was A Brand New Day, eveneens in uptempo maar dat moeten we wel in de hand houden want anders is de dag al om voordat hij goed en wel begonnen is…

Na het “changement” zat Helmond op het podium. Het orkest heeft een kleinere bezetting dan ons seniorenorkest en in vergelijking met Vlamo halen ze amper de helft. Maar dat deed absoluut geen afbreuk aan hun optreden. Met een William Tell Overture, een bekende Blauwe Donau en een Pizzicato-polka brachten zij ook al direct voldoende variatie, die een hoogtepunt bereikte toen ze op jacht gingen en er vanaf het podium flink geschoten werd…
Hun Gabriellas Song werd mooi en gedragen uitgevoerd waarbij de leadsong door de altsax werd gespeeld. Voor degenen die haar niet kennen: het was Rietje van “de andere kant van de knaal…”. En nadat de piraten de Caribbean hadden veroverd en James Bond zijn 007-tune had laten horen kon het podium worden doorgegeven aan Vlamo. En ook met een kleinere bezetting kun je laten horen dat een orkest mooi in balans kan zijn!

Vlamo, een afkorting van Vlaamse Amateur Muziek Organisatie, is een orkest dat 81 leden telt en dat kun je horen! Zij hebben een prachtige bezetting waaronder een contrabas fagot. Maar niet alleen hun orkest is om van te genieten, ook hun lady speaker kan er wat van. Met een heerlijk Vlaams accent (ik denk “Antwerps”) kondigde zij de nummers aan met veel humor; het zou een zus van Philippe Geubels kunnen zijn…
Hun opening was een stevige mars, waarna een prachtige medley met Japanse fantasieën werd gespeeld. En als dit orkest Gabriellas Song speelt dan hoor je aan de bezetting dat het kennelijk voor hen is geschreven!
Lilliane Coomans, wie kent haar niet? Nou, na vandaag iedereen weer wel want zij is de soliste op altsax bij verschillende nummers. Wat te denken van haar uitvoering van “Sax in the city” (scheelt trouwens maar een letter van “Sex in the city” maar dat is een ander programma…) en bij de ondergang van de Titanic nam zij ook de solo voor haar rekening.
En ook Vlamo sloot af met een “staartje”; hun Elisabeth Serenade was vorig jaar geruild met Helmond en de lady speaker hoopte dat het hierbij zou blijven en dat er geen Brexit Serenade zou komen wat dat zou een stuk zonder einde zijn…
We hebben een prachtige muzikale middag gehad en na afloop werd er flink “bijgepraat”…
Rob Fritsen uit Someren heeft schitterende foto’s gemaakt. Klik HIER voor zijn foto’s van ons orkest op onze lokale radio-/tv-zender SIRIS.