Uitwisselingsconcert met “De Meierij”

Hotel Centraal is bij uitstek geschikt voor een gezellig uitwisselingsconcert, niet alleen omdat het zo mooi centraal in het dorp ligt maar ook omdat de zaal een goede akoestiek heeft, ook wanneer deze “uitverkocht” is. En vandaag, zondag 29 september, hadden we een “volle bak” met twee uit de kluiten gewassen orkesten en een voorzitter die de middag enthousiast opende.
Onze gasten, het Regionaal Seniorenorkest de Meierij onder leiding van Jan Hermans, hadden de weg naar de Peel kunnen vinden en vanmiddag mochten zij als eersten hun muzikale kunsten vertonen. En dat is natuurlijk geen probleem als je als dirigent voor een club van 60 muzikanten staat. Met een stevige mars, de Liberty Bell van Sousa, werd het concert geopend waarna de mooiste melodieën van Verdi aan bod kwamen, ditmaal onder leiding van Giovanni Hermans… aldus hun “Mister speaker”.
Een “Tribute to Edith Piaf” (ik dacht: nou komt Jean Hermans voor het orkest staan…) werd gevolgd door Butch Cassidy and The Sundance Kid die op de fiets door de regen de berg afgingen. Jammer dat een van de trompettisten onderweg een klats regen in zijn ogen kreeg maar hij revancheerde zich later geweldig in de Efteling tijdens een potpourri van Bert Kaempfert. En met de vrolijke klanken van Italian Holiday besloot De Meierij hun bijdrage aan deze middag.

En toen was het onze beurt maar pas nadat onze voorzitter (nog steeds erg enthousiast) de Meierij had bedankt en tussen neus en lippen door nog even de aandacht had gevestigd op onze geweldige “sexefoonsectie” waarin hij zich als enige man tussen vijf dames moet zien te handhaven. Haha, wat een enthousiaste verspreking!
Onze uitvoering, onder bezielende leiding van “onze geweldige maestro Roger Cobben” (onze “Lady speaker” was weer in vorm…) verliep echt heel goed; natuurlijk was niet alles perfect maar er was alom tevredenheid en het publiek reageerde na elk nummer bijzonder enthousiast. We hadden dan ook weer een bijzonder gevarieerd programma met gedragen stukken (Cantabile for Winds), vlotte medleys (Sinatra en Mexico Life), bekende melodieën (Evergreen Grüße) en een stevige afsluiter met “A brand new day”. Maar “Concerto d’Amore”, “Tumaco” en “The Rose” werden echt als hoogtepunten genoemd. Het is natuurlijk ook verrassend voor het publiek als een half orkest plotseling in koor begint te zingen…
Na afloop werden nog wat biertjes, borrels en wetenswaardigheden uitgewisseld en zal onze enthousiaste voorzitter er beslist voor gezorgd hebben dat we volgend jaar worden uitgenodigd op de Kastanjelaan 12 in Helvoirt om daar te spelen in “De Notenkraker”.
Als u HIER klikt vindt u de foto’s op Siris die gemaakt zijn door Eric Driessen.