Op tournee naar België

Voor het eerste weer eens op een buitenlandse tournee! Met de bus naar Lille in de provincie Antwerpen voor een kringconcert met de Seniorenorkesten Vlamo (o.l.v. Nico Neyens) en Helmond (o.l.v. Marion van Eijk).
Kennelijk hadden de zonnegoden MITHRAS en RA het op een akkoordje gegooid want de temperaturen waren Spaans hoog, de bus van Wouter zat helemaal vol en dus stond de airco op standje MAX.
In Lillle kwamen we terecht in het Parochiehuis zoals dat heet, een echt Belgisch gebouw met een overdadige akoestiek en een grote verzameling van heerlijke bieren uit eigen land! Vlamo trad als eerste op en onmiddellijk was te horen dat er in deze ruimte zo zacht mogelijk gespeeld moest worden want het geluid kwam van alle muren terug. Zij speelden een geheel eigen repertoire waarbij het stuk Tumaco van Kees Vlak erg verrassend was: er bleek namelijk ook nog eens een prima koor in het orkest gehuisvest te zijn!

Toen was het de beurt aan Someren-Eind (?) maar gelukkig was onze voorzitter oplettend en kon hij in zijn aankondiging Someren even geografisch positioneren. En toen aan de slag met Wien bleibt Wien o.l.v. Roger Cobben en dat betekende dus ook zachtjes spelen, in ieder geval niet te hard en als het kan dan nog zachter, zo meer in de stijl van Guus! Maar dat viel niet mee… Ik heb onze dirigent zo dikwijls aangekeken dat hij er bijna verlegen van werd maar als ik dan alleen nog zachter ging spelen dan werkt het niet helemaal, hè?
We merkten wel dat bij elk nummer dat we inzetten het publiek begon te bewegen en niet alleen maar stil zat te luisteren. Hoewel stil??? Onze Wil: “Horen jullie mij? Ja? Nou ik denk het niet want jullie zitten allemaal te kletsen…”. Hahaha, daar schrokken er een paar van en zelfs de tap ging even op tilt…!

Voor het eerst hebben we de New York Ouverture uitgevoerd en dat viel niet tegen. Nog even goed oefenen op het op de juiste plaatsen op tijd invallen, dus naar de dirigent kijken(!) en goed tellen, maar over het algemeen een goede uitvoering van dit stuk. Maar met onze afsluitende Souza-mars-medley van Jef Bakermans kregen we de handjes flink op elkaar, vergezeld van een luidkeels “Yoehoe…” vanaf de B-side (B=bar).

Afsluitend kwam Helmond aan de beurt. Na “is er een dokter in de zaal” die niet meer nodig was, konden zij ook al hun gekozen nummers spelen. Hierbij ook de Bolero van Maurice Ravel, maar gelukkig wel in de korte versie want de echte duurt ruim een kwartier! Het werd mooi uitgevoerd.
Nadat er verschillende biermerken waren gekeurd, gingen we terug naar de Platte Vonder voor een werkelijk heerlijk diner. Degenen die er niet bij waren hebben echt iets gemist. Ik ga het menu niet omschrijven maar het was exquise en als je niet weet wat dat betekent dan veeg het stof maar eens van je Dikke van Dale!
En aan een tafel met heerlijk eten en een goed gezelschap is het altijd wel heerlijk toeven. Je hoort er van alles, van een man met een verzakking wat een liesbreuk bleek te zijn tot een oma die van haar kleindochter een handtas kreeg maar niet wist wat ze er mee moest. “Nou”, zei de kleindochter, “daar doe je een lipstick in en je ogenschaduw en wenkbrauwpotlood en zo…” waarop oma reageerde met “da heb ik allemaol nie…. goei hout hi ginne verf nodig…”.
Activiteitencommissie bedankt voor de fantastische dag, Wouter voor de prima reis en penningmeester voor de consumpties!! Op naar het volgende uitje, misschien in Zweden?