Wiel Tinnemans 90 jaar
Zondag 17 juli 2011, 10.00 uur: stilletjes betreden zo’n 38 muzikanten van Seniorenorkest Groot Someren de grote recreatieruimte van Sonnehove in Someren en nemen plaats in de grote erker; muziekmappen voor zich, instrumenten op schoot. Enkele bewoners komen verbaasd een plaatsje zoeken en vragen zich af wat er gaat gebeuren…
Om klokslag 10.30 uur geeft dirigent Willie van Bakel het ‘startsein’ en wordt de rust in de zaal aangenaam verstoord door de mars Juniora. Na enkele maten gaan overal ramen en deuren open en stromen de bewoners toe. De grote zaal is binnen een mum van tijd gevuld met vrolijk kijkende luisteraars waaronder: Wiel Tinnemans, rustend lid van onze vereniging en vandaag jarig. Hij wordt maar liefst 90 jaar en als orkest vonden we het noodzakelijk hem op deze wijze te gaan feliciteren.Halverwege wordt Juniora dan ook onderbroken en wordt het feestelijke “Lang zal hij leven” ingezet. En langzaam komt dan bij Wiel het besef dat dit allemaal voor hem bestemd is…
Om klokslag 10.30 uur geeft dirigent Willie van Bakel het ‘startsein’ en wordt de rust in de zaal aangenaam verstoord door de mars Juniora. Na enkele maten gaan overal ramen en deuren open en stromen de bewoners toe. De grote zaal is binnen een mum van tijd gevuld met vrolijk kijkende luisteraars waaronder: Wiel Tinnemans, rustend lid van onze vereniging en vandaag jarig. Hij wordt maar liefst 90 jaar en als orkest vonden we het noodzakelijk hem op deze wijze te gaan feliciteren.Halverwege wordt Juniora dan ook onderbroken en wordt het feestelijke “Lang zal hij leven” ingezet. En langzaam komt dan bij Wiel het besef dat dit allemaal voor hem bestemd is…
Na het driemaal “hiep-hiep-hoera!” nam onze voorzitter de microfoon ter hand en sprak Wiel toe namens de hele vereniging. Normaliter doet hij dat zonder papiertje maar over Wiel valt zoveel te vertellen dat er nu toch echt een spiekbriefje nodig was. Dat kan ook haast niet anders als je al 75 jaar “in de muziek” zit. Wiel was een van de initiatiefnemers voor het oprichten van het seniorenorkest en hij heeft zich in hoofdzaak bezig gehouden met de muziek. Wiel wilde voorkomen dat het orkest een soort “joekskapel” of “boerenkapel” zou worden en dus zorgde hij ervoor dat er diverse muzieksoorten moesten worden gespeeld, van walsen tot marsen en van evergreens tot licht klassiek. Mede dankzij deze inspanning is het orkest geworden wat het nu is: een groep muzikanten die van alle markten thuis is en vele muziekgenres onder de knie heeft.
Tot voor enkele jaren speelde Wiel nog zeer actief mee op zijn klarinet of altsaxofoon en vandaag de dag probeert hij nog altijd alle optredens bij te wonen. Hij kijkt nu dan ook al uit naar de viering van ons 20-jarig jubileum in oktober.
Als extra verrassing speelde het orkest vervolgens de mars “Arromanches” die in de beginperiode van het bestaan door Wiel aan het orkest cadeau was gedaan. Een schitterende mars die vandaag op het puntje van de stoel werd gespeeld en onze jarige zichtbaar ontroerde! En om te ondersteunen wat de voorzitter zojuist allemaal had gezegd liet het orkest horen dat ze inderdaad veel muziekgenres onder de knie had. Polkas, walsen, marsen en een heus dixielandnummer vulden een uur lang de grote verblijfsruimte en verschillende personeelsleden konden de verleiding om te gaan dansen niet weerstaan…
Na het laatste nummer bedankte de jarige ons persoonlijk met de woorden dat hij “totaal verrast was” en “dat hij hier helemaal niet op gerekend had…”. Gelukkig, bij ons zitten dus geen lekken en wij vinden het fantastisch dat we iemand zo blij kunnen maken. Wij kijken dan ook al weer uit naar de volgende 90-jarige…
Tot voor enkele jaren speelde Wiel nog zeer actief mee op zijn klarinet of altsaxofoon en vandaag de dag probeert hij nog altijd alle optredens bij te wonen. Hij kijkt nu dan ook al uit naar de viering van ons 20-jarig jubileum in oktober.
Als extra verrassing speelde het orkest vervolgens de mars “Arromanches” die in de beginperiode van het bestaan door Wiel aan het orkest cadeau was gedaan. Een schitterende mars die vandaag op het puntje van de stoel werd gespeeld en onze jarige zichtbaar ontroerde! En om te ondersteunen wat de voorzitter zojuist allemaal had gezegd liet het orkest horen dat ze inderdaad veel muziekgenres onder de knie had. Polkas, walsen, marsen en een heus dixielandnummer vulden een uur lang de grote verblijfsruimte en verschillende personeelsleden konden de verleiding om te gaan dansen niet weerstaan…
Na het laatste nummer bedankte de jarige ons persoonlijk met de woorden dat hij “totaal verrast was” en “dat hij hier helemaal niet op gerekend had…”. Gelukkig, bij ons zitten dus geen lekken en wij vinden het fantastisch dat we iemand zo blij kunnen maken. Wij kijken dan ook al weer uit naar de volgende 90-jarige…