kobus1

Gouden Paar Kobus en Marlies de Vos

kobus1Op maandag 28 december heeft de Plattevonder in Someren-Eind haar deuren geopend voor dit gouden paar. We hebben om half drie alleen nog maar onze instrumenten klaar gezet, als er al koffie is met een lekker stuk vlaai. Even na drieën gaan de schuifdeuren open en kan onze serenade beginnen. Natuurlijk gebeurt dat met een “Lang zullen ze leven”, luidkeels meegezongen door de gasten in de zaal.
Daarna is het woord aan onze voorzitter. Hij noemt Kobus een al bijna twaalf jaar gewaardeerd lid van de tuba-groep. “Veel respect heb ik voor je, want je bent immers pas na je pensionering met musiceren begonnen en ik weet hoeveel dat vergt. Door je collega’s word je zelfs geroemd om je maatvastheid. Je bent momenteel al heel druk bezig met de voorbereidingen voor ons jubileum volgend jaar, want jij behoort bij de commissie die het 3-generatie-concert organiseert”. Fred dankt aansluitend Marlies voor haar geduld en uithoudingsvermogen, want dat moet je nu eenmaal hebben als je partner thuis studeert.
Vervolgens wordt een zestal nummers ten gehore gebracht, natuurlijk uitgekozen door de feesteling. Er wordt zeker niet slecht gemusiceerd, maar hoe komt het toch dat bij zo’n serenade zoveel muzikanten opeens niet meer weten wat het verschil is tussen een “p” en een “f”…? Het zou dus nog veel mooier gekund hebben!
Het laatste nummer stond niet op het lijstje van Kobus, maar blijkt een totale verrassing voor de feestelingen. Kinderen en kleinkinderen nemen plaats voor ons orkest en zingen het bruidspaar toe in een viertal coupletten op de melodie van “de Purperen Hei”.
In zijn dankwoord vraagt Kobus aan zijn gasten uit West-Brabant hoe ze het gevonden hebben. “Nou”, zegt er een, duidelijk zelf ook muzikant, “ik heb er van genoten, maar ik miste wel één bariton!” (tekst Koos vd Mortel).