CD opname
Vandaag was het dan zover: de CD-opname van Seniorenorkest Groot Someren! Toen we het repetitielokaal binnen kwamen keek iedereen al een beetje verrast. De stoelen stonden allemaal een kwart slag gedraaid, de vloer lag vol met kabels en overal stonden van die zwarte enge alles registrerende microfoons! En tussendoor liep Koen Wijnen (ja, inderdaad de zoon van…) om de attributen in de juiste slagorde op te stellen en menigeen kreeg zo’n zwart “kreng” vlakbij zijn toeter geplaatst… Oeps!! Dat was niet zo bevorderlijk voor “see-see-seenuwen…”.
Maar afijn, the show must go on, dus iedereen zocht zijn plaats op en begon zijn of haar instrument maar warm te blazen; gingen de eerste zenuwen er tenminste al vanaf! Onze dirigent nam kennelijk geheel onbevangen plaats op zijn kruk en begon met afstemmen. En wonder boven wonder, dat is nog nooit zo goed gegaan! Ook de instrumentgroepen tezamen klonken strak; iedereen zat kennelijk op het puntje van z’n stoel. Hoewel…? Waar is, eh… die ene trompettist? Hmmm… maar even bellen… Binnen 10 minuten was hij er, weliswaar buiten adem maar hij was er! “Hij was het niet vergeten hoor, maar hij had er niet meer aan gedacht” merkte een snuggere cententeller op!
De opnamen konden beginnen; iedereen was op en top geconcentreerd en het verliep dan ook voortreffelijk. Maar toch blijkt een vakman met kennis van zaken een onmisbare schakel te zijn in dit geheel. Afgesloten in een aangrenzend lokaal, alleen met zijn uiterst verfijnde apparatuur, hield Koen nauwlettend in de gaten wat er gebeurde en wat zijn microfoons allemaal registreerden. Een kuchje, een instrument tegen een knoop aan stoten, een waterpomp terugklikken, een piepend riet, een base-drum die te lang doorklinkt of een naar zijn mening niet passend slotakkoord: hij hoorde het allemaal, waarschuwde ons en liet het stuk geheel of gedeeltelijk overspelen om verzekerd te zijn van een goed eindresultaat. Regisseur, opnameleider en muzikant in één, wat wil je nog meer, dat moet toch wel een prima CD worden? We wachten in spanning af…
Maar afijn, the show must go on, dus iedereen zocht zijn plaats op en begon zijn of haar instrument maar warm te blazen; gingen de eerste zenuwen er tenminste al vanaf! Onze dirigent nam kennelijk geheel onbevangen plaats op zijn kruk en begon met afstemmen. En wonder boven wonder, dat is nog nooit zo goed gegaan! Ook de instrumentgroepen tezamen klonken strak; iedereen zat kennelijk op het puntje van z’n stoel. Hoewel…? Waar is, eh… die ene trompettist? Hmmm… maar even bellen… Binnen 10 minuten was hij er, weliswaar buiten adem maar hij was er! “Hij was het niet vergeten hoor, maar hij had er niet meer aan gedacht” merkte een snuggere cententeller op!
De opnamen konden beginnen; iedereen was op en top geconcentreerd en het verliep dan ook voortreffelijk. Maar toch blijkt een vakman met kennis van zaken een onmisbare schakel te zijn in dit geheel. Afgesloten in een aangrenzend lokaal, alleen met zijn uiterst verfijnde apparatuur, hield Koen nauwlettend in de gaten wat er gebeurde en wat zijn microfoons allemaal registreerden. Een kuchje, een instrument tegen een knoop aan stoten, een waterpomp terugklikken, een piepend riet, een base-drum die te lang doorklinkt of een naar zijn mening niet passend slotakkoord: hij hoorde het allemaal, waarschuwde ons en liet het stuk geheel of gedeeltelijk overspelen om verzekerd te zijn van een goed eindresultaat. Regisseur, opnameleider en muzikant in één, wat wil je nog meer, dat moet toch wel een prima CD worden? We wachten in spanning af…