Paasconcert in Boekel

Voor de een klinkt het bekend in de oren, de ander heeft er nog nooit van gehoord en vindt Huize Padua in Boekel het einde van de wereld. Maar al carpoolend, al dan niet met gebruikmaking van de “Ga hier linksaf, verdomme!”, ook wel TomTom genoemd, of in de achtervolging van een Peugeot die voorop rijdt (gele en rode verkeerslichten negerend anders kan ik hem niet bijhouden…) kwam iedereen toch op tijd ter bestemder plaatse, om het verder maar netjes te zeggen. En ook hier, in deze “middle of nowhere” wordt muziek gemaakt en hoe!

Vandaag, 2 april, speelden we een Paasconcert, een uitwisseling met “De Muziekvrienden”, een orkest bestaande uit 25 muzikanten die hier hun “clubhuis” hebben. Maar wij als Seniorenorkest “Groot Someren”, zoals het affiche vermeldde, en natuurlijk o.l.v. Roger Cobben, mochten de spits afbijten en daar hebben we ook flink in gebeten met 41 man op het podium! De zaal daar is erg hoog met een houten spits plafond en weinig zachte materialen en dat betekent dat het geluid flink doorkomt. Gelukkig had onze dirigent het orkest stevig in de hand en werd er behoorlijk goed gelet op dynamiek. We hebben weer een leuk en zeer afwisselend programma gespeeld en daarover hebben we wederom de nodige complimenten mogen ontvangen. Muziekcommissie: “Chapeau”!
Na de pauze, waarin Paashazen en Paaseieren werden verloot, was het de beurt aan “De Muziekvrienden” (wat een frisse en leuke leeftijd verhullende naam toch…) o.l.v. Kees Manders. Nou blijkt echter dat die mijnheer Manders eigenlijk cornet speelt en verder alleen als intik- en afslagdirigent fungeert…! En dat verliep allemaal heel keurig en zeer gedisciplineerd: het slagwerk hield het tempo prima vast en de bassen leken wel een ingebouwde metronoom te hebben. “Petje af”!
En ook “De Muziekvrienden” blijken een zeer uitgebreid en gevarieerd repertoire te hebben, met tango’s, polka’s, een wals etc. en ze spelen zelfs Blues met verschillende tempowisselingen en dan komen we toch weer uit bij het prima slagwerk en de baspartijen, want er staat immers op dat moment geen dirigent voor de club. Maar nu we het toch over slagwerk hebben: die van ons brachten er het ook “verrekte” goed vanaf in “Pasodoble Flamenco”… een welverdiende “High Five”!
Het was weer een gezellige maar ook leerzame uitwisseling en we hebben er letterlijk weer een stel muziekvrienden bij!