Ledendag Hilvarenbeek

Vandaag, onze tweede ledendag (13-08), vertrokken we met “onze” luxe touringcar (van Wouter) richting het noorden. Waarheen? Alleen de activiteitencommissie wist het maar ter hoogte van Eindhoven verklapte onze voorzitter dat het nog 34 minuten rijden was, waarna we prompt in de file kwamen te staan. Gelukkig verlieten we in Oirschot de altijd volle A58 en gingen via wat dorpsweggetjes richting Hilvarenbeek. En waar kwamen we terecht? Bij Chris en Tonnie van Laarhoven van het orgel- en kermismuseum, oftewel “Daansen en sjaansen bij Jaansen” op z’n Tilburgs geschreven…
Na een allerhartelijkste ontvangst met koffie en een echte “Belse wafel mé slagroom” ontstak Tonnie in een breedvoerig en diepgaand gedetailleerde uitleg over haar man Chris, een natuur- en wiskundeleraar, die Harley Davidsons ging verkopen, er eentje ruilde tegen een orgel omdat de motorliefhebber geen geld had, vervolgens het naastgelegen aardbeienveld van zijn zojuist gescheiden buurman in no time veroverde (kennelijk was die vrouw er met alle financiën vandoor gegaan) en uiteindelijk zijn Tonnie op de hoogte bracht van alles wat hij al had geregeld en haar de mond snoerde met “Vrouwke…” met het inmiddels bekende gebaar. Kennelijk heeft Tonnie altijd goed haar mond gehouden want ze heeft geen dikke kont gekregen…

En toen volgde Tonnies college over de orgels rondom ons (zie fotoalbum). Inderdaad geen dikke kont gekregen maar wel een “verrekte goeie kwebbel” ontwikkeld… We hebben heel wat geleerd; we weten nu tenminste waar de uitdrukking “het kwartje is gevallen” vandaan komt, waarom je met een toupetje op niet voor een Mortier-orgel moet gaan zitten en waarom in Amsterdam ’s winters zoveel “drankorgels” reden. Ook waarom ze (aldus Tonnie) “unne mannelijke gigalo…” moesten inhuren; dat is iets anders dan een gigolo (nadere uitleg niet nodig) maar die van Tonnie is een kerel die de muurbloempjes uit de stoelen voor het Robotorgel kwam halen om te “dáansen”… Ook meldde zich eens een “vrouwke van twee meter, mé heule groote voeten, an de vurkant niks om tegen aon te leune en achter niks om vast te pakke” maar die werd als vrijwillige danseres afgewezen…
Afijn, nadat ook Johnnie Hoes was buiten gezet bij de 14 Billekes in Zandhoven en als goedmakertje twee liedjes had geschreven, daalden wij af naar de benedenverdieping. Onderweg geen aardbei meer gezien maar we kwamen terecht in een heuse kermisomgeving vanaf de jaren 1920. Ook hier weer een allerhartelijkste ontvangst met poffertjes, popcorn en een drankje waaronder een advocaatje met slagroom van eigen gemaakte zwarte kip (?) of zoiets, maar het was zo lekker dat we er maar een extra foto van hebben gemaakt (album).
Van Chris kregen we hier alle uitleg over allerlei fantastische kermisattracties. De meest voor die tijd futuristische apparaten werden gedemonstreerd. Zo konden we zien dat de artsen een zaag in de ribbenkast van een aan haar knie geopereerde vrouw hadden achtergelaten, zagen we foto’s van de meest uiteenlopende handicaps bij mensen die er miljonair door waren geworden, weten we nog niet of een bezoeker zijn mond ver genoeg kon openen voor een lichaamsonderdeel van een vrouwelijke leeuwentemmer maar weten we nu wél hoe we een vrouw moeten versieren met serpentines van een dubbeltje. Blijft alleen de vraag of iedereen vroeger wel goed kon mikken… Jammer dat uit een echte kermisproef bleek dat mannen toch meer reactievermogen hebben dan vrouwen maar dat werd weer ruimschoots goedgemaakt door de dame die op de liefdesmeter “Wild en gewillig” scoorde (of zoiets). Gelukkig was niet alles nep want de fakir had weer eens een juiste voorspelling gedaan: de vrouw met de zaag in haar lijf had de hoofdprijs gewonnen! Kunt u het nog volgen?
Na een heerlijke ouderwetse suikerspin en nadat met allerlei kermisattracties diverse prijzen waren verloot, waaronder een heuse knuffel, gingen we weer naar boven (weer geen aardbei tegengekomen) waar de lunch werd geserveerd, heerlijke broodjes met koffie, thee, karnemelk etc.. En toen stond onze luxe touringcar weer klaar voor de thuisreis. Onderweg bedankte onze voorzitter iedereen, speciaal onze chauffeur Wouter en in het bijzonder de Activiteitencommissie: het was een fantastische dag en grandioos georganiseerd! We kijken al uit naar de volgende ledendag.
Bij thuiskomst ging iedereen zijns weegs waarbij opviel dat het echtpaar van “Wild en gewillig” er flink de pas inzette…
Er is een fotoalbum in eerste aanleg gemaakt. Als u mooie foto’s hebt, stuur ze dan door en dan kan daarmee het album verder worden aangevuld. Er mogen er van Google echter maar maximaal 30 in!