Loeigezellig – fietstocht 2012

“Poeh poeh…”, bijna 23.00 uur en thuis met ruim 52 km op de teller! Snel de fietsbroek uitgetrokken, de slaapzak uitgerold, joggingpak aan en met de benen omhoog in een luie stoel gaan liggen. Zo zal voor een aantal deelnemers deze agrarische fietsdag wel zijn geëindigd… maar waar een eind aan zit is ook een begin geweest.

Zo vertrokken we dan ook ’s morgens om 10.00 uur met 39 enthousiaste fietsers bij ons clubhuis; weersomstandigheden prima en de verwachtingen hoopvol. In twee groepen wel te verstaan, omdat we anders op de wegen zonder fietspaden het verkeer zouden kunnen ophouden (toch wel slim van die organisatie). En zoals gebruikelijk reden we via allerlei omwegen, die bijna altijd over Lierop gaan(!), naar de eerste stop die hemels- breed 2 km van de Weijers ligt: tomatenkwekerij van Gog aan de Waardjesweg in Asten.

In onze omgeving rijden we veel van deze kassen min of meer gedachteloos voorbij; “hmm, hier kweken ze tomaten en daar ook en een stukske verder paprika’s…” maar wie heeft er eigenlijk ooit stilgestaan bij de infrastructuur van zo’n bedrijf? Nou, vandaag kregen we een inkijkje zonder beperkingen bij deze tomatenkweker en we hebben met verbazing rondgekeken en geluisterd naar de “gidsen” René en Ronnie. Die praten met gemak over 50.000 tot 80.000 kilo tomaten plukken per dag, een gebruik van ongeveer 1350 kubieke gas per uur en een kas met een oppervlakte van 24 voetbalvelden. Er werken vier Nederlanders en 28 Polen en die hebben allemaal verschillende taken. De een die weegt met een zelfdenkende weegschaal en de ander rijdt een hele trein met karretjes. Er lopen ook vier dieven tussen en iemand die met groene vliegen witte vliegen vangt; verder vliegen daar hommels door de kas en sluipen er ook wespen in het rond… die vliegen dus niet want anders zou er een te druk luchtverkeer ontstaan, denk ik(?). Afijn, het was een zeer leerzame rondleiding en na afloop werden onze gidsen met een flesje ‘sterke drank’ bedankt. Ondertussen hebben wij daar nog onze lunch genoten en enkele anderen hebben hun brood opgegeten en toen ging het weer verder in onbekende richting.

Er werd met een grote boog om de golfbaan van Heusden heen gereden want wanneer de fietsers dat prachtige clubhuis daar zouden zien liggen zouden we er niet zonder afstappen aan voorbij kunnen komen… Dus werd er nu gestopt op de weg naar de Groote Peel, op een uit de haak liggende kruising van landbouwwegen in het Limburgse landschap en als je eenmaal Limburg hebt gezegd dan komt de drank ook uit de kist: tijd dus voor een wijntje en een pilsje uit de Corsa Cateraar, annex bezemwagen.
Na goed 20 minuten weer verder, nog dieper de provincie in, onderwijl een gruwelijk stinkende gierton passerend en uiteindelijk terecht gekomen in het achterland van Ospel bij een hypermoderne spelletjesboerderij met een koeienstal, of net andersom, maar in ieder geval stond de koffie met, jazeker, daar is tie weer: de Limburgse vlaai klaar. We konden daar lekker op het terras in de zon zitten en ondertussen stuurde een dappere muzikant de plaatselijke huishond Sep het water in om zijn bal te halen… het was daar tenslotte een spelletjesboerderij, hè.

Na het welkomstwoordje van boerin Marleen (“alleen voor de makkelijke vragen”) gaf boer Henk een presentatie over hun hypermoderne stal met 150 dieren. Bij boer Henk bestaat elk dier uit één “koei” en daar heeft hij er dus 150 van. De beesten schijnen het vreselijk naar hun zin te hebben, krijgen altijd voldoende lekker eten en zelfs snoepjes! Ze kunnen gemolken worden als ze dat zelf willen door een melkrobot met laserstralen die nooit hoofdpijn heeft en daarom heet het daar ook Loeigezellig en in de stal rijdt een automatisch strontstofzuiger rond die niet zuigt… Jullie hebben het allemaal zelf kunnen horen, zien en vooral ruiken. Kortom, weer een prachtig bedrijf met een inrichting waar de meesten van ons geen weet van hadden.
En met al deze tomaten- en koei-kennis op zak reden we naar Sluis 13 waar werd gestopt bij het dorpshuis met speeltuin (nee… niet dat gebouw met die rooie lampjes, dat is ook wel een speeltuin maar een andere…) voor de volgende drankenstop met chips! Twee volwassenen hebben daar nog even gebruik gemaakt van het verende schommelpaardje tot maximaal 50 kg(!) en die korte kennismaking zal beslist herinneringen uit vroeger tijden naar boven hebben gehaald. Daarna weer de fiets op met als eindbestemming “Aarle-Rixtel” maar dat was natuurlijk niet waar. Via de Diepenhoek werd er naar camping Rabbit gefietst, achteraan op de Limburglaan en degene die daar uitbundig werd verwelkomd was “opa van Lierop” die de tocht overigens maakte op zijn nieuw verworven oma-fiets. Het “wiedergutmachungsfahrat” van de fietstocht 2011 had de laatste APK niet meer doorstaan.

De koelkasten ter plekke stonden vol met drank en etenswaren voor onze barbecue en onze eigen Jacques “den Blijker” had zich binnen no-time in zijn Jamie Oliver-pak gehesen om alle lekkers te bereiden. En lekker was het! Diverse vleessoorten, schitterende salades, smeuïge sauzen en een heerlijke huzarensalade. En er is behoorlijk goed gegeten maar er was toch nog zoveel over dat de dichtstbijzijnde voedselbank nog een dag vooruit zou hebben gekund…
Onderwijl de honger inmiddels was gestild maar nog steeds de dorst werd gelest (dat is netjes Nederlands voor: “ze hadden genoeg gegeten maar waren nog steeds aan het zui…”) werd door de wedstrijdleiding de onverbiddelijke quiz gestart. De groep werd in twee teams verdeeld, rood-wit-blauw en oranje en van elke team moesten vier personen op een bank gaan zitten, met aan de voorkant het afvalsysteem en aan de achterkant het aanvulsysteem. Hoe de puntentelling precies is verlopen is nu niet meer te achterhalen maar dat kwam ook omdat de meest inventieve en soms vreemd intellectuele vragen de revue passeerden! Wat te denken van “Hoeveel provincies heeft België” en “waarom zijn dat de spelbrekers”? En “waarom loopt Jeanneke Pis met het Kempisch Heidschaap langs het Beuven, dat niet in Someren ligt?”. En “waarom zijn onze dames samen 708 jaren oud en wonen zij niet allemaal bij elkaar buiten groot Someren”. Zelfs Sinterklaas en de Kerstman kwamen nog voorbij toen Beatrix de kroonrede aan het voorlezen was… En dan dat woordjes spellen: de “gynaecoloog” werd “t i n e k e l o o g” en “stripteaseuse” werd “b u u r v r o u w”. Afijn, zo houdt u tenminste nog een indruk over van de quiz en kunt u zich alvast voorbereiden voor volgend jaar. Oh ja, nu had oranje trouwens wél gewonnen…

Het was een fantastische dag waarbij we veel hebben opgestoken; het was prima georganiseerd in alle opzichten en de activiteitencommissie zal moeite hebben zich volgend jaar te overtreffen! Chapeau! En het weer was ons ook bijzonder gunstig gezind op een heel klein buitje na tijdens de barbecue maar dat was nodig om de verschillende zadels af te koelen na intensief geschuif…
Het begon al aardig donker te worden toen de weg naar huis werd gezocht. In kleine groepjes werd naar Someren gereden waarbij de vooroprijdende batterijfietsen hun laatste reserves aanspraken en de op spierkracht rijdende helden in de achtervolging moesten. En als je dan thuiskomt zeg je: “Poeh poeh, snel de fietsbroek uittrekken… etc.”. (zie fotoalbum voor een beeldige impressie…)